Turkse christenen zijn het licht voor hun wereld. Mor* en zijn vrouw zijn nu een jaar bezig als Mission Partners in een stad dicht bij Adana. Ze delen daar het Evangelie met vrienden en familie - en er is vrucht. Een jonge christen vertelt zijn verhaal. In januari is dit werk ons Project van Hoop. 

Getuigenis

"Ik kwam in Adana wonen en ontmoette daar mijn huidige vrouw. Zij was christen. Voor haar bezocht ik de kerk. De kerk was heel anders dan ik me had voorgesteld. Iedereen in de kerk was vriendelijk, dienstbaar en behulpzaam voor elkaar. Dit was ik nog nooit tegengekomen in de moskeeën waar ik op vrijdag naartoe ging. Ze baden voor mij om Jezus als mijn Heer en Verlosser te aanvaarden. Ik antwoordde: ‘Bemoei je niet met mij, ik ben heel gelukkig als moslim.’ Ook bleef ik maar zeggen: ‘Als God wil dat ik Jezus in mijn hart aanneem, zal het op een dag wel gebeuren.’

Mijn familie was niet blij dat ik met een christelijke vrouw trouwde. Na veel aandringen werd mijn vrouw moslim; omdat ze van mij hield en de vrede wilde bewaren. Maar later kregen we steeds vaker ruzie. Ik zei tegen haar: ‘Als christen was je een fijnere persoon dan als moslim.’ Uiteindelijk zei ze dat ze weer naar de kerk wilde. Eerlijk gezegd wilde ik dat ook, maar ik zei het niet. Mijn vrouw bekeerde zich terug naar Jezus en we ging weer naar de kerk.

We begonnen de wekelijkse huisvergaderingen van de Mission Partner bij te wonen. Op een dag ging ik serieus nadenken. Ja, ik ben als moslim geboren, de islam is het geloof dat ik ken. Ik kende een God voor wie je bang moest zijn, die je zou straffen als je niet doet wat hij zegt. In de kerk wordt er over een andere God verteld. Een God die zegt dat Hij van je houdt, die je altijd beschermt, die vergevensgezind en barmhartig is, die ons benadert als een Vader. Ik stelde mezelf de vraag: Als ik vroeger beide religies had gekend en ik had zelf een beslissing kunnen nemen toen ik volwassen werd, welke van deze twee paden zou ik dan het liefst hebben bewandeld? Die dag besloot ik: nu wil ik mijn leven leiden als een gelovige in Jezus. Ik accepteerde Hem als mijn Heer en Verlosser.

Natuurlijk maakte ik me wel zorgen over de reactie van mijn moeder en mijn broers en zussen. Toen overtuigde ik mezelf ervan dat het God was die in alles voorzag en dat ik voor niemand bang hoefde te zijn. Ik lichtte mijn familie dus in en sindsdien vertel ik vrijmoedig aan iedereen om me heen dat ik christen ben en breng ik zijn oproep tot redding over aan mensen die ik ken.

Ik dank God voor de weg die Hij met me af heeft gelegd en ben ook dankbaar voor de mensen in de gemeente die mij met Hem kennis hebben laten maken."

Helpt u mee?

Word partner of houd een collecte voor het werk in Adana en omgeving! Uw bijdrage kunt u overmaken op rekening NL14 TRIO 0391 0156 13 t.n.v. Unie van Baptistengemeenten o.v.v. ‘Adana Turkije’.

Neem voor meer informatie contact op met Arie Verduijn: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

* voor de veiligheid gebruiken wij pseudoniemen.

Unie en ABC steunen al enkele jaren gemeentestichting op verschillende plaatsen in Turkije. Dit project is opgezet in samenwerking met de Europese Baptisten Federatie, de Europese Baptisten Zending (EBMI) en CAMA Zending.