Onlangs gaven opnieuw twee voorgangers vanuit Unie-ABC een week les aan Roma-voorgangers in Roemenië: Harry de Raaf uit Emmercompascuum en David Sies uit Harderwijk. Zij doen verslag van een bijzondere week.

Op 1 maart vlogen Harry de Raaf en ik (David Sies) naar Boekarest om deel te nemen aan een inmiddels lange traditie: lesgeven aan Roma-voorgangers/leiders in Roemenië. Al heel wat jaren is Unie-ABC betrokken bij het verzorgen van dit onderwijs. Deze mannen die voorganger, evangelist, kerkelijk werker of betrokken vrijwilliger zijn, hebben behoefte aan verdieping en verbreding van hun theologische kennis.

Dat gebeurt onder het dak van Project Ruth. Een stichting die zich bezighoudt met onderwijs en zorg aan Roma-kinderen, maar ook aandacht heeft voor hun ouders, medische zorg en dergelijke. Het is prachtig werk wat deze stichting doet!

Zaterdagavond werden we na aankomst mee uit eten genomen door Oti Bunaciu, aftredend decaan van het Baptistenseminarie in Boekarest. Na een mooie avondrit door Boekarest maakten we ons op voor de zondag.

Swingende diensten

’s Ochtends bezochten we een Roma Baptistengemeente waar Harry mocht spreken. Met een geluidsinstallatie die, naar het leek, op zijn allerhardst stond, konden we genieten van de vele zangtalenten die de gemeente rijk was, onder fantastische begeleiding van een keyboardspeler die dat zeer swingend en in geheel eigen stijl deed. Na zo’n twee uur was het wel een verlichting voor onze oren om even met wat mensen in gesprek te kunnen. Later op de dag werden we op sleeptouw genomen door Mihai Ciopasiu, de directeur van Project Ruth.

’s Avonds was er een kerkdienst in de Baptistengemeente Providenţia aan de overkant van de straat. Daar mocht ik voorgaan. Bijzonder om te zien dat naast een opwekkingsband er ook een orgel was en een compleet snaarorkest. Alle drie met hun eigen aandeel in de dienst en bijbehorende stijl. Prachtig! Aan muzikaliteit geen gebrek.

Verschil in niveau

Op maandagochtend gingen we dan eindelijk van start met waarvoor we gekomen waren. Een grote groep van zo’n 25 deelnemers uit heel Roemenië en twee uit Moldavië schoven aan in het leslokaal.

Wat het wel een uitdaging maakte was de diversiteit van de studenten. Waar sommigen al veel scholing achter de rug hadden en behoefte hadden aan meer verdieping, waren er ook die meer dan genoeg hadden aan een inleiding. Dat vroeg van Harry en mij wel wat kunst- en vliegwerk en het inbouwen van wat extra opdrachten zodat de studenten op hun eigen niveau aan het werk konden.

Mooi was de interactie over bepaalde onderwerpen. Bijvoorbeeld de discussie over het boek Hooglied. Eigenlijk mocht je daar enkel uit preken als je getrouwd was, vonden veel deelnemers. Als je dat niet was, zou niemand je serieus nemen. Het mondde uit in een mooi gesprek over het verschil tussen wijsheid, kennis en ervaring. Het delen van hun eigen getuigenissen met elkaar zorgde in de les van Harry wel voor het hoogtepunt van zijn lessen.

Op donderdag bleek een groep van zeven studenten plotseling verdwenen te zijn. Niemand wist precies waarom ze weg waren. De leiding was ‘not amused’, maar tegelijk ook weer niet heel verbaasd.

Avondmaal

Op vrijdagmorgen hebben we tijd genomen om elkaar te bemoedigen en avondmaal met elkaar te vieren. Het was een kostbaar en indrukwekkend moment.

Na een middag in de buitenlucht van een natuurpark vlogen we de volgende middag geïnspireerd en voldaan weer terug naar Nederland.

Harry de Raaf (voorganger Emmercompascuum) en David Sies (voorganger Harderwijk)