Als kind leerden wij op de basisschool het wellicht bekende adventliedje:

Advent is dromen, dat Jezus zal komen
Dromen van vrede, voor mensen van heden
Advent is dromen, dat Jezus zal komen.

Het is een oud liedje, geschreven door Hanna Lam. Hoe het verder gaat weet ik niet meer, maar ieder jaar komen het deuntje en de bijbehorende paar zinnen tekst weer naar boven.

Ik houd van dromen. Mijn gedachten laten gaan over wat mogelijk is. Waar kansen zijn. Voorbij het onmogelijke kijken en toegeven aan mijn fantasie. Als kind droomde ik dat ik in mijn bed de wereld overvloog, als ik het me maar hard genoeg verbeeldde, was het net alsof het écht zo was.

Als volwassene kan ik met gesloten ogen dromen van een andere wereld. Een wereld waarin voor iedereen een plek is. Waar de overheid rechtvaardig regeert. Waar geen miljoenen mensen op de vlucht zijn voor oorlog. Waar iedereen te eten heeft. Waar kinderen veilig en met perspectief opgroeien. Waar de aarde niet zucht onder de uitbuiting en dieren niet uitsterven.

Een wereld die ééns komen zal. Eéns zal Jezus terugkomen en zal er echte diepe vrede zijn. Aan die droom kan ik mij vasthouden.

Niet alleen maar dromen

Maar laat het alsjeblieft niet alleen bij dromen blijven. Want als ik mijn ogen open en iets beter kijk, voorbij alle moeite en ellende, dan zie ik op zoveel plekken al (in het klein) de aanwezigheid van Jezus.

Ik ervaar het, als ik in de gemeente iets mag proeven van de onderlinge liefde. In de steun die ik ervaar van familie, vrienden en collega’s na een zware operatie. Mensen die voor elkaar klaarstaan. De landelijke verbondenheid met vele bekenden en onbekenden tijdens het avondmaal op het fusiefeest. De vele sinterklaas-acties die de afgelopen periode weer zijn opgezet. De inspiratie die ik krijg van een online groep om zo min mogelijk spullen te kopen. De lichtjes die overal weer aangestoken worden in de donkere avonduren. En vul zo zelf maar aan.

Ik droom van de komst van Jezus. Ooit op een dag.

Maar minstens net zoveel nu. De komst van Jezus in mijn dagelijks leven. Dat Hij komt en Zijn vruchten in mijn leven mogen groeien. Liefde. Blijdschap. Vrede. Geduld. Vriendelijkheid. Goedheid. Trouw. Tederheid. Zelfbeheersing.

Meer van Jezus en minder van mezelf… Dat is mijn droom voor deze advent! En dan geloof ik dat die vrede werkelijkheid wordt. De vrede van God, beginnend in mijn hart. En van daaruit stromend naar de mensen om mij heen.

Onhaalbaar? Ach, advent is dromen…  

Natanja Corsèl werkt als officemanager bij Unie-ABC en studeert theologie aan het Evangelisch College.