Drie keer haast in een titel, is dat niet wat veel van het goede?
Het heeft alles te maken met vrijdag 12 mei. Een mooie dag van ontmoeting met Missie.nu en de ALV. Ik leg het je uit:

De éérste haast...

Bij zo’n dag komt er heel wat kijken. Aan organisatie, afstemming en voorbereiding. Deze keer was dat meer dan anders, want we wilden graag belangrijke stappen in ons fusieproces nemen. Het maken en bespreken van statuten en een huishoudelijk reglement vragen veel voorbereiding. Dat lijkt droge kost, maar zo merkte ik, ze roepen ook veel vragen op bij de gemeenten. Hoe zit het met onze geloofsgrondslag, met het besturen, de ALV, waarom stemmen per volmacht, en nog veel meer. Mooi om de betrokkenheid te zien, tegelijkertijd een hele opgave om al die vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. En zo werd de ALV voorbereiding ook nog een hele haastklus om alles op tijd in orde te maken.

De tweede haast!

Met een andere betekenis: bijna. We zijn als ABC en Unie meer dan 10 jaar onderweg. Dat is een hele tijd. En dat is enerzijds nodig om elkaar te leren kennen en waarderen. Anderzijds kost het ook veel energie die je niet voor andere dingen kunt inzetten. Toch dringt het gebed van Jezus ons om één te zijn. Dat past bij onze doelstelling om de eenheid en onderlinge liefde te bevorderen.
Met het bestuur sprak ik de wens uit om dit jaar (2023) de fusie af te kunnen ronden. Tijd om de aandacht ook op andere doelen zoals missie en gemeentestichten te richten.
Op 12 mei zijn we haast gefuseerd…, ware het niet dat het quorum uit de ABC statuten niet gehaald werd. Bijna is het zover. De Unie heeft zich positief uitgesproken en nu mogen alle ABC gemeenten met een schriftelijke stemming zich uitspreken. Nog een maandje geduld dus, dan weten we het!

De derde haast?

Dat brengt mij als vanzelf bij de laatste keer haast. Of eigenlijk het tegenovergestelde: geduld hebben. Geduld moet je oefenen zei iemand eens. Op www.missie.nu sprak Jan Wolsheimer over het afschaffen van haast. Dallas Willard noemde haast ooit “de grote vijand van het geestelijk leven in onze tijd” en “we moeten haast meedogenloos elimineren”. Waarom zulke grote woorden? Wat is er mis met onze productiviteit en FOMO? Hebben we het misschien te druk om God op te merken?
Het ging hier over geestelijke vorming en dat gaat niet snel; het is tegenovergesteld aan haast. Het gaat erover ruimte te geven aan de Heilige Geest om in jouw leven te kunnen werken, om vrucht te kunnen ontwikkelen. Daarvoor moet je het niet te druk hebben want de liefde, vreugde, en vrede die de kern vormen van Jezus’ Koninkrijk zijn onmogelijk in een leven van snelheid.

Dat zette mij aan het denken, misschien jou ook wel.

Peter Stoter is Algemeen Secretaris van Unie-ABC.