Vorig jaar belde ik op Paasmorgen naar m’n vader, die in een verpleeghuis woonde o.a. in verband met zijn dementie. Toen ik hem aan de telefoon kreeg en hem begroette met de woorden: ‘De Heer is waarlijk opgestaan!’ Reageerde mijn vader: ‘Nou, hang de vlag dan maar uit.’ Een maand later is mijn vader overleden.

Hang de vlag maar uit. Dat ga ik dit jaar daadwerkelijk doen. Deels omdat mijn vader het heeft gezegd, maar ook om onze buren te tonen dat het een bijzondere feestdag is. De Heer leeft! Hij heeft de dood overwonnen. We zijn bevrijdt uit de macht van de satan.

Mijn pa had een hart voor evangelisatie. Hij heeft letterlijk met een zeepkistje op het Vredenburg in Utrecht gestaan als jonge man om, samen met vrienden, het evangelie te delen met stadgenoten. Jaren heeft hij meegewerkt het interkerkelijk evangelisatie werk, met zorg voor dak- en thuislozen, met activiteiten in Hoog Catherijne om het geloof te verspreiden.

Ondanks dat de vorm waarin mijn vader handen en voeten gaf aan het evangelisatiewerk mij niet zo past, heb ik net als hij gave en passie ontvangen.

Mijn vrouw en ik doen straatevangelisatie, maar dan ‘gewoon’ in de staat waar we wonen. We nodigen mensen uit, in ons huis en in ons leven. Ze eten mee, ze horen ons bidden en daar waar het kan mogen we zaadjes planten.

Onlangs reageerde een buurman die regelmatig bij ons eet op een gebed: ‘Jij hebt echt een relatie met God, bij mij is dat helemaal weg, maar zoals jij dat hebt…. Zo zou ik dat ook wel willen.’

Evangeliseren anno 2023 vraagt tijd en opbouw van relaties. Wij ervaren dat het een zegen is om in de straat waar we wonen, het geloof te delen. We hebben de tijd. We komen de buren frequent tegen, of anders nodigen we ze uit. Want we hebben een geweldige boodschap:

Jezus leeft!

Daarom steken wij de vlag uit met Pasen.