We leven in een multiculturele samenleving en dat brengt uitdagingen met zich mee. Ook binnen onze kerken.

Door hun achtergrond gaan mensen uit andere culturen anders om met bijvoorbeeld tijd (wij hebben een horloge, zij hebben de tijd) en met gastvrijheid (hoezo één koekje bij de koffie?!). En zij belichten vaak een ander aspect van de veelkleurigheid en grootheid van God dan wij vanuit onze cultuur en met onze achtergrond zouden doen. En zij doen dat met het vuur en het enthousiasme dat in ons calvinistische Nederland soms moeilijk te begrijpen is.

Maar in gesprek met hen leer ik zoveel over hoe lief Jezus deze wereld heeft en hoe Hij zich openbaart aan mensen. Zeker in voor het evangelie gesloten landen. Als deze broeders en zusters dan hier komen en wij hen mogen vertellen over wat wij weten over onze Vader, dan dank ik God voor die mogelijkheid. Maar gelijk vraag ik me af wat ik/wat wij van hén mogen leren. Want God is nog groter en veelkleuriger dan ik al dacht.

En dan doemt de vraag op: hoeveel ruimte geven we onze broeders en zusters uit andere landen en andere culturen binnen onze gemeenten? Blijven wij hen als gasten zien of zien we hen als medechristenen die net zoveel talenten van God hebben gekregen als wij? Wij hebben elkaar nodig!

“Groot is de Heer, Hem komt alle lof toe,
Zijn grootheid is niet te doorgronden.”
Psalm 145: 3

Els Leeuw is bestuurslid van Unie-ABC