Na eenentwintig jaar lijkt er een einde te gaan komen aan mijn loopbaan in het basisonderwijs. Waar studeren aan het Baptisten Seminarium al niet toe kan leiden…

Met ingang van het nieuwe jaar ben ik als voorganger verbonden aan Baptistengemeente Arnhem-Centrum; een gave, kleurrijke gemeente met een rijke geschiedenis.

Ik merk dat de colleges aan het Seminarium alleen maar relevanter worden nu ik ze kan projecteren op mijn (bijna) ‘eigen’ gemeente. Dat is goed nieuws, omdat Ik de trouwe lezers van dit blog heb beloofd dat ik nog een jaartje aan het Seminarium verbonden blijf. Ik zal de eerste maanden van het werk in de gemeente dus combineren met de studie. Ook in praktijkbegeleiding, inter- en supervisie is vanuit het Seminarium voorzien, in de vorm van een duaal leertraject.

Als een bakker

Een van de vakken die ik momenteel volg is ‘Spiritualiteit van de pastor’. Dit vak zoomt in op de persoonlijke spiritualiteit van de voorganger. Pardon? Persoonlijke spiritualiteit? De voorganger is toch professional in spiritualiteit en aanverwanten? Is een voorganger die naast zijn werk in de gemeente aan persoonlijke spiritualiteit doet niet net zoiets als een bakker die op zijn vrije zaterdagmiddag koekjes gaat bakken? Heb je daar nog zin in, na een lange week van onderwijs, gebed, bijbelstudie en pastoraat?

Ik vermoed dat alleen bovenstaande suggestie mij al puntenaftrek gaat bezorgen, want tijdens het vak laat de docent er geen misverstand over bestaan: natuurlijk heeft een voorganger een levend en diepgeworteld geestelijk leven nodig. Sterker nog: juist een voorganger heeft dit nodig. Maar al te vaak branden voorgangers op doordat ze zichzelf niet de tijd en de rust gunnen om geestelijk bij te tanken of in een goede spirituele conditie te blijven, terwijl ze wel geroepen zijn om anderen te dienen op dit vlak.

... of een voetballer

Misschien is het beter om de spiritualiteit van de pastor te vergelijken met het trainen van een voetballer; als zij niet serieus traint en investeert in haar eigen conditie en gezondheid, zal ze tijdens de wedstrijd niet kunnen presteren. Zonder persoonlijke spiritualiteit zal de voorganger leeglopen.

En toch… ook deze vergelijking gaat mank. Iemand omschreef spiritualiteit eens heel bondig als ‘ervaren wat God doet in het licht van Jezus’. Spiritualiteit is relationeel. Het is veel meer dan het ‘werk’ van de koekjes bakkende bakker of de ‘training’ van de voetballer. Spiritualiteit is de ‘ademhaling van de ziel’ (Benedictus XVI) en als het goed is de essentie van het leven van iedere gelovige. Bakker, voetballer of voorganger. Maakt niet uit.

Eigen spiritualiteit

Ik heb me als doel gesteld om in mijn werk als voorganger tijd te reserveren voor mijn eigen spiritualiteit. Ik hoop dat mijn gemeente mij hierin zal steunen en ik hoop dat ik, steeds opnieuw geestelijk op adem komend, in staat zal zijn de gemeente voor te gaan in het zoeken naar de God die leven geeft.

Ter bemoediging van alle onderwijsmensen: vervang in de laatste alinea ‘voorganger’ door ‘juf’ of ‘meester’ en ‘gemeente’ de eerste keer door ‘school’ en de tweede keer door ‘klas’. Eenentwintig jaar oefenen verder weet ik dat het in het onderwijs niet heel anders werkt.

Matthijs van der Kruk begon in september 2020 als student aan het Baptisten Seminarium. In een serie blogs vertelt hij wat hij in de loop van zijn studie zoal meemaakt. In januari 2023 hoopt hij als voorganger van de Baptistengemeente Arnhem-Centrum te beginnen.