In meerdere gemeenten worden er vragen gesteld bij de mensonterende situatie in Ter Apel en de opvang van asielzoekers in gemeenten in Nederland. Met de komst van Oekraïense vluchtelingen zijn er diverse mooie initiatieven geweest en nog steeds worden mensen thuis opgevangen, ook bij leden van onze gemeenschap. Maar hoe zit het nu met Afghaanse, Syrische of Eritrese vluchtelingen?
Het zijn er niet opeens veel meer, maar het lukt de overheden om allerlei - goede en soms minder goede - redenen niet altijd om deze mensen op te vangen, met als dieptepunt dat zij buiten moeten slapen. Moeten kerken dat dan maar opvangen?
Gastvrijheid
Als er iets is wat wij vanuit ons navolgen van Jezus mogen doen, dan is het zorgen voor kwetsbare mensen. De Bijbel, ook in de persoon van Jezus zelf, spreekt vaak over weduwen, wezen en vreemdelingen. Gastvrij zijn mag een kernwaarde zijn van christelijke gemeenten, waardoor de vrucht van de Geest (zoals liefde, geduld, vriendelijkheid, goedheid, zelfbeheersing) kan groeien en bloeien.
En of de oorzaak nou een vluchtelingencrisis of een beleidscrisis is, is op korte termijn niet zo relevant. Er is nood die gelenigd moet worden.
Samenwerken
Maar wat kun je als kleine of grotere christelijke gemeente dan concreet doen? Of als Unie-ABC?
Samenwerking en coördinatie is in ieder geval belangrijk. Er is contact gelegd met de PKN en de gemeente Kampen waar goede ervaringen zijn opgedaan in de samenwerking tussen kerken en de burgerlijke gemeente. Er komt namelijk veel bij kijken als je semi-permanente opvang wilt realiseren of anderszins wilt ondersteunen.
Enkele leerpunten uit dat contact zijn:
- Als je denkt aan huisvesting, richt je dan op de opvang van statushouders en niet op niet-geregistreerde vluchtelingen. Als statushouders woonruimte krijgen komt er vanzelf ruimte in Ter Apel.
- Leg contact met de burgerlijke gemeente, bijvoorbeeld de beleidsmedewerker statushouders. En als het even kan samen met andere kerken. Zaken als brandveiligheid, medische zorg, school voor de kinderen, financiering, vragen een inbreng van de overheid. Op andere vlakken kun je als gemeente juist van meerwaarde zijn voor de overheid.
- Overweeg of je statushouders tijdelijk kunt opvangen die in jouw woonplaats geplaatst moeten worden maar waarvoor nog geen reguliere woonruimte beschikbaar is. Bijvoorbeeld voor een half jaar in een vakantiewoning, aangepaste bedrijfsruimte, enz.
- Overweeg of je als kerk vrijwilligers kunt aanbieden voor de ‘zachte kant’ van de opvang, zoals buddy’s, taalles, helpen integreren, of (vrijwilligers)werk.
Aan de slag?
De projectleider uit Kampen en de PKN zijn bereid te helpen en ervaringen te delen, bijvoorbeeld als het contact met de burgerlijke gemeente wat stroef gaat. Ook kun je als kerken de lokale politiek benaderen om in jouw woonplaats ruimhartig om te gaan met vluchtelingen.
Niet iedereen kan of hoeft hiermee aan de slag te gaan, maar hoe mooi zou het zijn als er ook baptisten-, CAMA- en evangelische gemeenten uit Unie-ABC zijn die zich het lot van deze kwetsbare groep aantrekken en binnen hun mogelijkheden een steentje willen bijdragen!
Neem gerust contact op als je meer informatie of advies wilt, wij proberen dan zo goed mogelijk mee te denken. Of kijk online mee bij één van de PKN informatiebijeenkomsten (31 aug, 5 en 6 sept) over de aanpak in Kampen.
Peter Stoter is Algemeen Secretaris van Unie-ABC.