Op het moment van schrijven woon en werk ik weer een aantal weken in Italië, altijd een voorrecht. Er zijn nu nog niet zoveel toeristen maar het seizoen is in aantocht. Italië,  we kennen het als een fantastisch vakantieland dat - niet zonder reden - ook erg populair is onder ons Nederlanders.

Maar er valt meer over Italië te noemen dan alleen het geweldige eten, de vriendelijke mensen, het fijne weer of de prachtige streken. Bijna 90% van de Italiaanse bevolking maakt deel uit van de Rooms-Katholieke kerk en ongeveer een derde hiervan is actief lid. Er is veel traditie, en er is veel bijgeloof. Veel Italianen kennen de boodschap van Jezus en het goede nieuws van het Evangelie niet.

Minder dan 1,5% van de Italianen is protestants-evangelisch christen, dit maakt de positie van de weinige protestants-evangelische kerken die er zijn erg belangrijk. Inmiddels trek ik alweer een jaar of 7 intensief op met de kerk van Verbania aan het schitterende Lago Maggiore. De voorgangers van de gemeente zijn goede vrienden geworden. De kerk is in de wijde regio bekend en kerkgangers rijden soms een uur of langer om de zondagse dienst te kunnen bijwonen. Vaak zijn zij de enige christen in hun omgeving, regelmatig zelfs de enige christen in hun gezin. Het is niet uitzonderlijk dat de jongeren de enige christen zijn op een school van 700 leerlingen.

Het christen-zijn, het volgen van Jezus mag wat kosten. Niet dat deze kerk perfect is, ik zou natuurlijk ook een aantal punten kunnen noemen die minder fraai zijn, dat is niet anders dan in welke kerk ook. Maar ondanks dat het soms verre van makkelijk is, is deze kerk vol van leven, vol van vreugde, vol van passie. Als een baken van licht en hoop voor Verbania en de wijde omgeving.

Behalve autochtone Italianen vinden ook vluchtelingen en migranten hun weg naar de kerk. Naast de zondagse diensten ontmoet de gemeente elkaar doordeweeks in kleine groepjes thuis. Regelmatig bidden ze gedisciplineerd gezamenlijk om 7 uur ’s ochtends gedurende een bepaalde periode. Ze nodigen anderen uit en zoeken naar manieren om het evangelie uit te dragen en relevant te zijn voor de samenleving.

Mensen die hulp nodig hebben worden zo goed mogelijk geholpen. Zo gingen we eens op de zondagavond met de voorgangers overgebleven broden ophalen bij een bakker aan de andere kant van het meer, om deze vervolgens langs te brengen bij gezinnen die dit goed konden gebruiken. Hoewel ze als voorganger zelf geen vast inkomen hebben, staan ze altijd klaar om in de nood van anderen te voorzien. Hun huis staat altijd open en het is niet uitzonderlijk dat het vol logees is.

De kerk beschikt momenteel niet over een eigen gebouw. Op de zondagochtend wordt een ruimte gehuurd maar dit is kostbaar en er kunnen geen doordeweekse activiteiten worden georganiseerd. Een thuisbasis ontbreekt, terwijl dit juist zo ontzettend belangrijk is.  

Onlangs deed zich de mogelijkheid voor een stuk grond te kopen waarop gebouwd kan worden. Deze kans werd met beide handen aangegrepen, een stap in geloof. Het verlangen is om met een eigen plek - nog meer dan nu - een baken van licht in Verbania en de wijde regio te kunnen zijn. Een plek waar zondagse samenkomsten gehouden kunnen worden en waar jong en oud elkaar doordeweeks kan ontmoeten. Maar zeker ook: een plek, om een thuis te bieden voor mensen in nood. Een plek om Jezus zichtbaar te maken voor Italianen die Hem nog niet kennen.

Hans Borghuis is relatiemanager & spreker bij CAMA Zending

Kijk voor meer informatie op www.camazending.nl/project/gebouw-new-life-verbania/