We leven in een tijd met veel verontrustend nieuws. De Bijbel duidt onze tijd als de tijd van de vreugdebode die goed nieuws brengt. Dat is de betekenis van ‘evangeliseren’. Kunnen we deze betekenis terugwinnen vandaag? Deze blog gaat over voeten die goed nieuws brengen.
Zelfgebakken taart
Rondom Kerst hebben we dit jaar als Buurtkerk Soesterkwartier in Amersfoort opnieuw de Engelenactie georganiseerd. Mensen uit de buurt konden zich opgeven als engel en konden een adres opgeven dat wel een engel met een verrassing kan gebruiken. Willekeurig hebben we de engelen verbonden met een adres. 90 personen gingen naar 90 adressen! Het is coronaproof en niet wij doen het voor de buurt, maar we doen het samen.
Ik kreeg ook een adres en in de mail stond: ‘Meneer is een allervriendelijkste buurman. Betrokken, en verrast ons geregeld met zelfgebakken taart.’ Dus ik dacht: ik ga zelf een tulband bakken. De korst werd een beetje hard, maar ja, ik ben ook geen meesterbakker… Ik maakte een mooi pakket, met ook een standaard en kaars met kaartje: ‘Immanuël, God met ons’.
Zo liep ik ’s avonds in het donker met een grote doos naar het adres. De gordijnen waren open en ik zag een oudere man door de kamer lopen. Ik moest voorzichtig zijn om niet te worden gezien… zette de doos voor de deur en belde aan. Ik ging snel achter een auto staan om te kijken wat er zou gebeuren.
Zomaar een gelegenheid, voeten die goed nieuws brengen…
Waardeloos
De profeet Jesaja spreekt namens God in de tijd van de ballingschap. ‘Sion, word wakker, word wakker!’ (Jesaja 52:1). De toorn van God is voorbij. Bekleed je met je kracht, met een prachtige jurk. Een nieuwe rol voor Jeruzalem als heilige stad.
Het volk voelde zich waardeloos (52:1-5). Onteerd, een slaaf, verkocht, bespot. Het volk voelt wanhoop. Voelt zich klein, met sterke machten om zich heen. Wat kunnen ze? De toekomst lijkt op slot te zitten. Herkenbaar?
En dan… ‘Op die dag zal mijn volk mijn naam kennen, beseffen dat ik het ben die zegt: ‘Hier ben ik’. (52:6) God komt zelf. Daar komt een nieuwe boodschapper! Met een sprong in z’n run. Komt binnen bereik, en roept: ‘Vrede, goed nieuws! Redding! ... ‘Je God is koning!’
‘Jullie God regeert.’ Die ene, centrale werkelijkheid, daardoor kan het gebroken volk zich verheugen.
Tussen de tijden
De hoorders van Jesaja en wij: we leven tussen de tijden. Jesaja spreekt op het dieptepunt van de ballingschap: God komt zelf. Tussen de tijden is een tijd van wachten. In die tijd klinkt de vreugdebode: ‘Je God is koning!’
Het Marcus evangelie opent met: ‘Dit is het begin van het goede nieuws van Jezus Christus. Het staat geschreven bij de profeet Jesaja...‘ Jezus Messias is de vreugdebode, zijn voeten brengen goed nieuws: ‘De tijd is aangebroken, het koninkrijk van God is dichtbij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws.’ Eerst voor Israël, dan voor alle volken. Wij leven ook tussen de tijden. Tussen de eerste komst van de Messias en tweede komst: het neerdalen van de heilige stad Jeruzalem, het beeld in Openbaring, het laatste Bijbelboek dat ook verkondigt: ‘Je God is koning’.
Tussen de tijden… Veel is nog onaf. Wat voelen we dat sterk in onze dagen. Tussen de machten. Voor ons vandaag is dat de macht van een ziekte die we niet kunnen beheersen, de macht van de dood die zomaar dichtbij kan komen. In een tijd waarin geloven niet meer vanzelfsprekend is. Wij leven tussen de tijden. Dit is de tijd van de vreugdebode, de tijd van de voeten die goed nieuws brengen (vgl. Romeinen 10:15 en Efeziërs 6:15)!
Voeten met goed nieuws
Voor velen van ons geldt: iemand heeft jou het goede nieuws van God en van Jezus doorgegeven. Kun je je nog herinneren wie dat was? Hoe was die persoon?
Bij evangeliseren hebben we nogal eens het beeld van dwingerig, overtuigen, op de zeepkist. Maar de betekenis is heel anders! ‘Eu-aggelizesthai’ (Grieks), evangelie brengen, gaat over voeten die goed nieuws brengen (Jesaja 52). Paulus en Lucas gebruiken dit woord voor de verkondiging van heel de gemeente.
Kunnen we dat terugwinnen: goed nieuws doorgeven dat je zelf hebt ontdekt! Niet dwingend, een vrije keuze voor iedereen. Iets doorgeven van je eigen hoop en blijdschap voelt als een waagstuk in onze tijd. We willen ieder in de waarde laten. Hoe werkt dit vandaag? Wat is het goede nieuws?
‘Je God is koning!’ Niet ikzelf ben koning, niet de ander, niet de overheid, niet de technologie, niet het geld, niet de markt, niet de marketing, niet de dictator, niet Covid is koning. God is koning! Als God koning is, vallen de dingen op hun plek. In deze overgave die zo haaks staat op ons gevoel van controle komt er shalom, vrede, heelheid.
Jesaja laat de weg van het koninkrijk zien in de macht van deze koning. ‘Als een knecht, mijn dienaar, onthuld als groots, opgestaan, en gruwelijk, onmenselijk, zwak in lijden.’ (Jesaja 52:13-15 en Jesaja 53) Dat raakt mij enorm. Jezus’ komst als een kwetsbaar en koninklijk kind. ‘Je God is koning’, ik denk daarbij aan de zachte krachten van God in kribbe en kruis van Jezus die de kwade machten onttronen, de machten van zonde, van duisternis en van dood.
De ander ontmoeten als geschenk
Veel mensen om ons heen kennen het goede nieuws van Jezus niet goed. Ze hebben het niet voorgeleefd gezien. Ze denken dat christelijk geloof is dat je ‘zus of zo moet leven’, dat je vooral goed moet leven. Dat is kennelijk het beeld dat wij als kerk hebben uitgedragen. Maar dat is geen goed nieuws!
Ik heb zelf geleerd dat ik helemaal niet alle antwoorden hoef te hebben. Ik heb ook vragen, ik heb ook twijfel, en tegelijk leeft er hoop in mij en blijdschap, vanwege Jezus. Allereerst ben je zelf het goede nieuws, met aandacht en interesse. Zoals God zegt: ‘Hier ben ik’. Gewoon daar waar je bent. Waar brengen jouw voeten je? Thuis en dan verder… daar gebeurt het.
Ontmoeten van wie anders is dan ik is voor mij een leerschool geweest de afgelopen jaren. Ik herinner me nog goed dat we bij een vrouw aan het opruimen waren. We raakten tijdens de koffie aan de praat. Ze vertelde over karma en sterrenbeelden. Ik voelde een oordeel en kon niet meer nieuwsgierig zijn naar haar.
‘Je God is koning!’ dat betekent voor mij ook: wees niet bang. Durf de ander te ontmoeten als een beeld van God. Durf los te laten wat je zelf denkt te weten, stel een vraag uit interesse, luister gewoon. Zo komt er ruimte voor ontmoeting, waarin ik de ander die anders is dan ik kan ontvangen als een geschenk. En zelf vrijmoedig kan delen van de hoop die in mij is. Voor wie wil jij open staan de komende tijd?
Voeten die goed nieuw brengen… dat is spannend, en een bron van blijdschap. Zoals toen ik daar liep op straat met die doos voor de Engelenactie en toen ik daar achter die auto stond. En ja hoor… ik zag de deur open gaan…
Oeds Blok coördinator en coach gemeentestichting en pionieren bij Unie-ABC. Hij was 14 jaar voorganger van de Baptistengemeente Amersfoort en experimenteert sinds 2012 met een buurtkerk in de Amersfoortse volkswijk Soesterkwartier.