Het lijkt zo vanzelfsprekend. Contact maken met mensen. In een wereld waarin we alle communicatiemogelijkheden hebben zou dat eenvoudig moeten zijn. En tegelijk zien we juist zo vaak het tegenovergestelde gebeuren.

Deze week zijn er verkiezingen in Nederland. Met stijgende verbazing kijk ik naar alle debatten op de verschillende televisiezenders. Iedereen probeert zijn of haar punt te maken. Begrijpelijk. Maar tegelijkertijd ontaardt een debat vaak in een eindeloos gekrakeel waarin niemand naar elkaar luistert, en niemand elkaar lijkt te willen begrijpen. En de reactie van veel mensen is dan ook voorspelbaar: die hele politiek is één grote janboel. Politici staan de laatste tijd steevast hoog in de top van meest onbetrouwbare mensen.

Contact maken met mensen. Waarom eigenlijk? Hoe belangrijk is het? Soms wordt je onverwacht met de neus op feiten gedrukt. Deze zomer waren we op vakantie in Engeland. Een prachtig land met heel beschaafde mensen. Engelsen zijn ongelofelijk aardig en vriendelijk. En natuurlijk zeer hoffelijk. En eigenwijs. Eén van de eigenwijze dingen is dat in tegenstelling tot de rest van Europa Engelsen links op de weg rijden. Dat is op zich niet zo moeilijk. Gewoon achter je voorganger aanrijden. En op de grote wegen zijn allemaal gescheiden banen, dus dan merk je er helemaal niets van. In de stad wordt het toch iets anders. Daar begonnen mijn vragen.

De steden in Engeland kennen eindeloos veel rotondes, maar soms kom je op gelijkwaardige kruisingen. Mijn vraag was: Wie heeft er op een gelijkwaardige kruising voorrang? In Nederland is natuurlijk de regel: Rechts heeft voorrang. Maar hoe zit dat als je links rijdt? Gelukkig hebben we internet. Ik zal maar citeren wat een officiële website als antwoord op mijn vraag gaf. Op een gelijkwaardige kruising in Engeland zijn er geen vaste regels. Zoek oogcontact met elkaar en geef elkaar de ruimte. Meestal gaat degene die het eerst op de kruising is voor.

Wat een briljante oplossing van die Engelsen. Zoek oogcontact en kom er samen uit. Dat geldt voor het verkeer, maar dat kun je natuurlijk doortrekken naar allerlei terreinen. Zoek oogcontact en kom er samen uit! Het geldt voor politiek en het landsbestuur. Het geldt ook voor bezig zijn in gemeenten. Zoek contact en kom er samen uit. Wat voorkomt dat veel. En wat helpt ons dat de goede richting op.

Wanneer je kijkt naar de gemeenten, dan lijkt dat misschien wel wat op die kruisingen in Engeland. Mensen komen met allerlei achtergronden en ervaringen. Iedereen kent het verlangen om de Heer te dienen. Zijn naam groot te maken. Het evangelie te verkondigen. Maar tegelijk spelen zoveel persoonlijke zaken mee. Hoe houd je dan de boel in balans? Hoe voorkom je dat er ongelukken ontstaan? Zoek oogcontact en kom er samen uit! Wanneer je begrijpt wat de ander drijft, wat de ander heeft meegemaakt, dan praat dat heel anders. Dan kun je samen de weg van de Heer zoeken. Dan sta je niet tegenover elkaar, maar dan sta je naast elkaar. In de gemeente is de basis de persoonlijke contacten die er zijn. Het gaat niet om het systeem. Niet om het eigen gelijk. Het gaat om het samen zoeken naar de weg van de Heer.

Het lijkt zo vanzelfsprekend. Contact maken. Elkaar even aankijken. Juist in de gemeente doen we dat. Oog hebben voor elkaar. Bovenal oog hebben voor Onze Heer. Samen onderweg zijn. Dan komt de zegen vanzelf.

Harm Jut is werkzaam als regio-coördinator bij Unie-ABC en voorganger bij Baptistengemeente Siloam in Ede.