Een paar weken geleden startte ik met een gezondheidsprogramma waarbij ik geen suiker eet. Dus geen koekje bij de koffie (nee, ook geen speciaal gebakken stukje taart dat al op een schoteltje klaarstaat bij een huisbezoek), geen dropjes om een lange werkdag achter de computer gezellig mee te maken, geen chocolade tijdens een ritje naar huis na een pittige vergadering…  Vooraf dacht ik erover na wat dat snoepen voor mij betekent. Het is een vorm van troost die teruggaat naar mijn tienertijd. Ik voelde me thuis niet zo gezien en verzachtte het onbewuste verdriet met iets lekkers tijdens het huiswerk maken.

Gelukkig is het 40 dagentijd en ben ik nu niet alleen. Velen vasten met mij mee door alle tussendoortjes te laten staan. Of door geen alcohol te drinken, niets nieuws te kopen, minder te Netflixen of Tiktokken of geen vlees te eten. Ook dat zijn allemaal dingen waar je soms troost in vindt.

Ook Jezus zocht troost voordat Hij zijn lijdensweg begon. Hij werd getroost door bemoedigende woorden van Mozes en Elia, door de stem van Zijn Vader, door de geur van olie en de handen van Maria, door de aanwezigheid van zijn vrienden, door samen een feestmaal te eten, door brood en wijn, door een engel.

Maar Jezus deed ook afstand van alle troost. Hij verliet zijn geboortestreek om naar het onveilige Jeruzalem te gaan, Hij vluchtte niet langer naar gebieden buiten Israël, Hij begaf zich in de invloedssfeer van de machthebbers die Hem wilden doden. Hij at en dronk een laatste keer, waakte een hele nacht en liet toe dat al zijn vrienden vluchtten, dat Judas Hem verraadde en dat Petrus beweerde niet eens te weten wie Hij was. En uiteindelijk bleef Hij helemaal alleen over, totdat Hij ook de aanwezigheid van Zijn Vader niet meer kon voelen.

Hoeveel ongemak kunnen wij verdragen? Het is goed mogelijk dat we in de nabije toekomst allerlei vormen van troost zullen moeten missen. Ontwikkelingen in de wereld zouden maar zo ons comfortabele leven onder druk kunnen zetten. Nu al is door klimaatverandering koffie bijna een luxeproduct geworden. Zou jij zonder je dagelijkse bakje troost kunnen?

Laten we het verdragen van ongemak oefenen door onszelf van tijd tot tijd iets te ontzeggen waar we troost aan ontlenen. Ga dan eens na wat dit met je doet. Ben je ergens zo afhankelijk van dat je er niet meer zonder kunt? Verdoof je moeilijke gevoelens? Besteed je te veel tijd aan dingen die de leegte in je ziel niet kunnen vullen? Bespreek je verslaving, je moeilijke gevoelens en je leegte met God en met elkaar, zodat Hij je kan vullen met de aanwezigheid van de Trooster.

En zolang dat nog kan, mag dat gerust onder het genot van een bakje troost (het liefst frair trade natuurlijk).

Geertje Plug is bestuurslid bij Unie-ABC en voorganger bij de Baptistengemeente Harderwijk.